Uw SDR-play ontvanger behoort tot de beste ontvangers die momenteel op de wereldmarkt verkrijgbaar zijn. Hij is superieur aan alles waarvan u ooit hebt gedroomd. Maar de zwakste schakel is de antenne. Als uw interesse uitgaat naar slechts één frequentieband is de oplossing eenvoudig, maak of koop daar een antenne voor. Maar de meeste gebruikers zullen juist het hele spectrum willen afgrazen. Voor hen is een actieve antenne de beste oplossing.

Een antenne ontvangt elektromagnetische golven, er zijn twee soorten actieve antennes, antennes die dominant zijn voor het E-veld (=elektrisch veld) en antennes die dominant zijn voor het H-veld (=magnetisch veld). De laatsten zijn meestal uitgevoerd als een loop-antenne. Kort door de bocht kun je stellen dat het voordeel van dit type antennes is dat ze minder storingen in de onmiddellijke omgeving ontvangen. Ook zijn ze richtingsgevoelig. Hierdoor kunt u storingsbronnen uitnullen.

Storingen bestaan meestal uit elektrische velden (E-velden) opgewekt door apparaten in- en om de ontvangstplek. Denk aan huishoudelijke apparaten, (plasma) televisies, monitoren, foute optimizers van zonnepanelen, stekker- en andere voedingen etc.

Actieve antennes zoals de zo geroemde “mini-whip” antennes zijn dominant in het E-veld en zullen dus extra gevoelig zijn voor elektrische storingen.

De beste antenne is altijd een antenne die speciaal voor die frequentieband is gemaakt en daar in resonantie is. Asymmetrische antennes zoals eind(begin)gevoede antennes zullen meer last hebben van omgevingsstoringen dan symmetrische antennes zoals een dipool.
Maar let op, wonderantennes bestaan niet. . Elke antenne is een compromis. Des te groter het te ontvangen gebied is, des te groter is het compromis.

Dat is ook de reden dat commerciële stations voor elke gebruikte frequentie een eigen antenne gebruiken.